volg ons op facebook

Tijdens een verfrissende winterwandeling op het Maasvlakte strand op 25 januari 2004, vond Mïeke Wiersma uit Brielle een daar niet alledaags voorkomend fossiel, duidelijk een haaientand! Thuisgekomen, buurman Cor geraadpleegd, hij weet immers alles van dooie beesten af. Uit de door hem geraadpleegde literatuur bleek het een tand van Carcharodon carcharias (Linnaeus, 1758) te zijn. Een opmerkelijke vondst, er zijn zeer weinig haaientanden van de Maasvlakte bekend.

Recent komt dit dier voor in tropische tot warm gematigde zeeën en kan een lengte van 12 meter bereiken. De grootste tanden van deze soort - voor zover bekend - bereiken een lengte van 7 cm. Beduidend kleiner en platter dan die van zijn voorganger Carcharodon megalodon, bekend uit het Mioceen. Carcharias is bekend uit het Plioceen in de omgeving van Antwerpen.

De Maasvlakte is opgehoogd met opgebaggerd materiaal van diverse locaties, de insteekhavens van het complex zelf en uit de toegangsweg, de Eurogeul. Inventarisatie van de fossielinhoud van dit gebied leverde zo'n 15% molluskensoorten van mogelijk Pliocene ouderdom op. In 2000 vond ik zelf nog een fraai exemplaar van Emarginula reticulata Sowerby, 1813. Deze tand blijkt goed in dat vondstenpatroon te passen. Verreweg het best bekend is deze plek als vindplaats van Pleistocene zoogdierresten, publicaties hierover worden hoofdzakelijk door de Werkgroep Pleistocene Zoogdieren verzorgd. De laatste jaren is door stabilisatie van de kustlijn en verdere bebouwing het aantal vondsten dramatisch verminderd, maar na perioden van kustafslag en stranderosie kan er nog altijd een verrassing boven komen, zoals deze.

Klik <hier> voor een andere vondst.

Carcharodon Carcharias (3,5 cm hoog)